قوله تعالى: و منْ لمْ یسْتطعْ منْکمْ و هر که نتواند از شما، طوْلا از پى طولى، أنْ ینْکح الْمحْصنات الْموْمنات که بزنى کند آزاد زنان گرویدگان را، فمنْ ما ملکتْ أیْمانکمْ وى را حلالست که کنیزکى بزنى کند، منْ فتیاتکم الْموْمنات ازین کنیزکان شما که گرویدگان‏اند، و الله أعْلم بإیمانکمْ و خداى داناتر دانایى است بایمان شما، بعْضکمْ منْ بعْض شما همه از یکدیگراید در عقد دین بهم، فانْکحوهن کنیزکان را بزنى کنید، بإذْن أهْلهن بدستورى خداوند ایشان. و آتوهن أجورهن و بایشان دهید کاوینهاى ایشان، بالْمعْروف بداد و در خور، الْمحْصنات کنیزکان پاک بنکاح پاک، غیْر مسافحات نه نابکاران پلیدکاران، و لا متخذات أخْدان و نه بر هواى دل بى‏نکاح دوست گیران، فإذا أحْصن چون آن کنیزکان شوى کردند، فإنْ أتیْن بفاحشة اگر زنا کنند، فعلیْهن بر ایشانست، نصْف ما على الْمحْصنات من الْعذاب نیمه آن حد که بر آزاد زنانست، ذلک این نکاح کنیزک، لمنْ خشی الْعنت منْکمْ آن کس را حلالست که از آفت عزبى و تباهى دین ترسد، و أنْ تصْبروا خیْر لکمْ و اگر صبر کنید شما را آن بهتر و نیکوتر، و الله غفور رحیم (۲۵) و خداى آمرزگار است و مهربان.


یرید الله میخواهد خداى، لیبین لکمْ که پیدا کند شما را راه پسندیده از ناپسندیده، و یهْدیکمْ و شما را نماید، سنن الذین منْ قبْلکمْ راههاى نیکان که پیش از شما بودند، و یتوب علیْکمْ و شما را از ناپسند توبه دهد، و از شما توبه پذیرد، و الله علیم حکیم (۲۶) و الله داناست راست دانش.


و الله یرید أنْ یتوب علیْکمْ و خداى میخواهد که شما را با خود آرد، و یرید الذین یتبعون الشهوات و ایشان که درین جهان گرد بایستهاى ناپسندیده میگردند، میخواهند، أنْ تمیلوا میْلا عظیما (۲۷) که شما از راه راستى بگردید بگشتنى بزرگ.


یرید الله میخواهند خداى، أنْ یخفف عنْکمْ که بار از شما سبک کند، و خلق الْإنْسان ضعیفا (۲۸) و آدمى را ضعیف آفریدند


یا أیها الذین آمنوا اى ایشان که بگرویدند، لا تأْکلوا أمْوالکمْ بیْنکمْ بالْباطل‏


مالهاى یکدیگر در میان یکدیگر بناشایست مخورید، إلا أنْ تکون تجارة مگر که بازرگانى بود، عنْ تراض منْکمْ از هم داستانى دلهاى شما. و لا تقْتلوا أنْفسکمْ و خویشتن را بمکشید، و در خون خود مبید إن الله کان بکمْ رحیما (۲۹) خداى بشما مهربانست.


و منْ یفْعلْ ذلک و هر که در خون خویش شود. عدْوانا و ظلْما بشوخى و افزونى جستن و ستمکارى، فسوْف نصْلیه نارا او را بآتش رسانیم سوختن را، و کان ذلک على الله یسیرا (۳۰) و آن بر خداى آسان است.